"HER KİM OLA Kİ BENİM LAHDİMİ AÇAR, TANRI ONUN CEZASINI BELASINI VERSİN!"
Tam da böyle bir beddua yazıyor çifte beddualı lahtin göğüs kısmında. Anlaşılan o ki lahdin ilk sahibi Mısır generali Penephtah, ölünce rahatsız edilmek istemiyordu. Fakat yazdırdığı bedduanın pek de işe yaradığı söylenemez. Çünkü Fenike kralı Tabnit, Mısır topraklarını ele geçirince lahtin içindeki generalin kemiklerini çıkarttırır ve lahtin kendi mezarı yapılmasını ister. Adeta ilk bedduanın etkisinden kurtulmak istercesine de, İnsan biçimli lahtin üstüne Fenike dilinde şu bedduayı yazdırır:
"BEN ASTARTE RAHİBİ VE SAYDALILAR KRALI TABNİT, BU LAHİT İÇİNDE GÖMÜLÜYÜM. EY BENİM MEZARIMI BULAN KİMSE, HER KİM OLURSAN OL BENİM LAHDİMİ AÇMA VE BENİM HUZURUMU BOZMA. ÇÜNKÜ YANIMDA NE GÜMÜŞ, NE ALTIN NE DE DEFİNE VARDIR. BU LAHİTTE YALNIZCA YATMAKTAYIM. BANA MEZAR OLAN BU LAHDİ AÇMA. BU TÜRDEN BİR HAREKET ASTARTE'YE KARŞI BÜYÜK BİR HAKARETTİR. EĞER TEMBİHİMİN AKSİNE MEZARIMI AÇAR VE BENİM HUZURUMU KAÇIRACAK OLURSAN, YAŞAYAN İNSANLAR ARASINDA VE GÜNEŞ ALTINDA, NESİLDEN VE NESEPTEN MAHRUM KAL VE ÖLÜLER ARASINDA DA YATACAK YERİN OLMASIN."
1877 yılına gelindiğinde ise; Osman Hamdi Bey; o zamanlar Osmanlı toprağı olan Lübnan'nın Sayda bölgesindeki bu lahti, içindeki kral Tabnit mumyası ile birlikte İstanbul'a getirtir ve Arkroloji Müzesi'ne yerleştirir. Nekadar doğru bilinmez ama; Osman Hamdi Bey'in oğlu Ethem Hamdi Bey'in, babasının getirdiği bu lahtin lanetine uğradığını ve bu yüzden küçük kızını kaybettiğini, bunalıma girdiğini ve İstanbul Arkeoloji Müzesi'ndeki işinden olduğunu söylediği iddia edilir.
Alıntı
