İki gün olmuştu helikopter düş(ürül)eli...
"Anne, babam nerde" diye soruyordu ısrarla beş yaşındaki oğlu...
"Habere gitti" diyebildi Yasemin Hanım.
"Peki niye bizi hiç aramıyor?"
Hayat arkadaşının 112 görevlisi ile konuşurken sarfettiği son cümleler bir daha yankılandı Yasemin Hanım'ın kulaklarında...
"Alo... Donuyoruz... Hala bulamadınız mı bizi?"...
Ağlamamalıydı...
"Kar yolları kapatmış yavrum, telefon da çekmiyormuş bulunduğu yerde!"...
O gün enkaza ulaştı köylüler.
Erhan Üstündağ, Yüksel Yancı, Murat Çetinkaya ve pilot Kaya İstektepe enkazın altında, Muhsin Yazıcıoğlu az ötede karların altında bulundu...
İsmail ise helikopterin düşürülmesinden beş gün sonra, enkazın altı yüz metre ilerisinde, çenesi dört yerinden kırılmış olarak bulundu...
Konuşarak oyunu bozmasının bedeli çenesinin dört yerinden kırılması ve donmaya terkedilmesi olmuştu...
O bizim şehidimizdir...
Gün gelecek, karanlıklar aydınlığa kavuşacak ve İsmail devletin de şehidi olacak...
Saygı ve rahmetle anıyoruz...
Alıntı
