●Çünkü kitap kurdu bir anne ve zengin bir kütüphaneye sahip babanın çocuğuydu. 
●Yazmayı, okumayı daha çocuk yaşlarından başlayıp da sevecekti.
Çocukluğu ve ilköğrenim yıllarını doğduğu topraklarda geçiren Ülkü, ortaöğrenime geçtiğinde İstanbul’dalardı. 
●Robert Koleji’nde gördüğü öğrenimden 1958’de mezun oldu.
●Ardından İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi’ne kayıt yaptırdı; ama devam ettirmedi. 
●Yarıda bıraktığı hukuk eğitiminin üzerine İstanbul Üniversitesi Gazetecilik Enstitüsü’ne geçti ve buradan mezun oldu. 
Bir gün gazeteci ve şair olarak anılacaktı.
Sevgisi çocukluğunda başlamıştı; şiir yazmaya da ortaokul sıralarında başladı inceden. 
●Bu konuda oldukça iyiydi. Öyle ki, ilk şiiri “Dünyanın Bir Köşesinden Lucia”, 1954’te Avni Dökmeci’nin yönetimindeki “Kaynak” dergisinde yayımlandığında lisedeydi.
●Yayımlanan bu ilk şiiriyle edebiyat dünyasına hızlı ve etkili bir giriş yaptı; artık bu çevrede ismen tanınmaya başlayacaktı. 1950’liler “Garip” şiirinin eleştirildiği yıllardı. İlerleyen süreçte kendine yeni yollar arayan genç şairlere, Ülkü de katıldı.
●Kendine özgü imgeler arayışındaydı. İmgeler, çağırışımlar ve soyutlamalarla yeni söylem tarzları deneyen Ülkü, zamanla duruldu, arındı ve “İkinci Yeni” akımına katıldı. 
●Nasıl bir şair olması gerektiğine karar vermişti.
Ülkü, 1964-1968 yılları arasında özel tiyatrolarda oyunculuk yapmaya başladı. Büyük bir hevesle çıktığı sahnede kendini yeterli bulamadı ve tiyatronun dışında kaldı. 
●Bu serüven 5 yıl sürecekti. Çocukluğundan beri sinemacı olma hayali kuruyordu. Bu tiyatro macerasına da bu sebepten atılmştı işte. 
●Belki sinemacı olamadı; ama “Fellini”nin ünlü filmi “Amarcord”u 1973’te Türkiye’ye getirdi.
●Yaşayan en özel şairlerimizden Ülkü Tamer, Bodrum’da Turgut Reis Mahallesi’ndeki evinde yaşıyordu; 81 yaşındaydı. Yaşlılığında getirdiği rahatsızlıkla, Tamer, 1 Nisan2018 de Bodrum da ki evinde hayata gözlerini kapadı.

Alıntı