Artık Roma'dayım, efendim, alışık olmadığı dağ patikasında düşüp hayatını kaybedince artık kimseye borçlu değildim ve kalan hayatımı keçi güderek yaşamak bana göre değildi ,kalan her şeyi satıp başkente doğru deniz yolculuğu yapmıştım.

Önce yolumuzu kesen korsanlardan eser yoktu. Akdeniz, bilge imparator Oktavyus sayesinde Mare Nostrum (Bizim deniz) olmuş çıkmış her yere bir barış havası sinmişti .Gerçek bir Pax Romana vardı ve ticaret zirvedeydi.

Lanet meyhanede, kalan paramı şaraba, kadınlara, genç oğlanlara harcamış çaresiz düşünmekteydim . Omuzuma dokunan bir elle irkildim, zira hala bir asker kaçağıydım, başımı kaldırdığımda çocukluk arkadaşım Cladius la göz göze geldim. Cladius 17. lejyon da kıdemli centurio olmuştu bunu rüşvet verdiği bir senatörün tavsiye mektubuyla kazanmıştı ve bana Germanları Roma eyaleti yapacak bir sefere katılmaya davet etti. Payıma düşecek kölelerle yeni bir yaşam kurabilirdim çaresiz kabul ettim.

17 18 ve 19. lejyonlar ve onları takip eden fahişelerle karışık tüccarlar ordusu dahil 30 bin kişi başımızda senatör ve lejyon komutanı Publius Varus komutasında Almanya içlerine ilerledik. Varus önceden Suriye valisi iken tanıdığım bir sırtlandı. Bölgeye fakir bir vali olarak gelmiş, fakir bir Suriye bırakarak Roma' ya dönmüştü. Yanında danışman adı altında Arminus adında aslen German bir Roma'lı subay vardı ve bu herif hiç hoşuma gitmemişti. Hainler asla güvenilmezdir.

Düzenli 3 Roma lejyonu karşısında hiç bir güç duramazdı. Roma ordusunu yenilmez kılan faktör, hastati principi ve tirarri gibi değişik sınıflardan oluşan lejyonların, sıra ile savaşmasıydı bu sistemle yorulan asker geri çekilip yerine taze güç geçebiliyor buda düşmanı çökertiyordu. Bütün German kabile şefleri, aç gözlü komutanımız Varus'un emir ve haraçlarına boyun eğmişti Gerçek bir savaş görmeden zengin olarak dönüşe geçmiştik.

Ancak Arminus'un bir şeyler planladığını hatta Bir German şefi Segestes'in ihbarına rağmen Varus'un buna ihtimal vermediğini çok sonra öğrenecektik.

Almanya'nın kuzeyinde M.S. 9 yılında bizi yanlış ve sarp yola sokan Arminus yüzünden tam bir batağa saplandık, tam bir ölüm tuzağına düşmüştük. Roma savaş sistemini çok iyi bilen Arminus, organize olmamıza izin vermeyen arazide, birleşmiş vahşi German kabileleri ile 3 lejyonu parçalara ayırdı. Tecrübeli bir asker olarak durumu kavramış ve arkadaşım Cladius ile kaçmaya çoktan başlamıştım. Sıkışıp kalan Varus ve subayları intihar etmişlerdi ve savaş meydanı tam bir can pazarına dönüşmüştü.

Kaçışımız boyunca ölümün soğuk nefesini hep hissettik.. Sağ kalıp esir edilen askerler,uyduruk dinsel törenlerle, kurban ediliyor yada işkenceyle elleri ayakları kesiliyordu. Bütün tanrılara lanetler okuyarak, Ren nehrini geçmeyi başardık çok azımız bu German cehenneminden kurtulmayı başarmış ,30 bin Roma' lı bu pusuda can vermişti .Alisa kalesine bir kaç askerle vardığımızda, insandan başka her şeye benziyorduk. Haberi duyan İmparator Oktavyus, günlerce başını sarayın duvarlarına vurup ''Varus, lejyonlarımı bana geri ver'' diye haykırmıştı. Ama bizim çilemiz bitmemiş Ren nehrini geçen Germanlar; sığındığımız Alisa kalesini kuşatmıştı .Teutoburg faciasında 3 lejyon kartalı onların eline geçmişti ve şimdi sıra bizdeydi.

İnstagram historymenkemer