Ortalama bir ömür geçiren her insa yaşamı boyunca güneşten 10 ila 12 m. kadar uzaklaşmış oluyor. İstanbulun fethi olan 1453 yılından bu yana 84 m. uzaklaştık...
Güneşten uzaklaşmamızın başlıca nedenleri;
Güneşimiz çekirdeğinde nükleer reaksiyonlarla enerji üretir. Bu enerji üretimi, kütlesinin sürekli azalması demektir. Güneş rüzgarları yoluyla da sürekli bir kütle kaybı yaşar...
Yıldızımızın bu iki yolla kaybettiği kütle, her saniye milyonlarca tona tekabül eder. Rakam bizlere çok büyük gelebilir. Fakat bu astronomik rakam güneş için pek anlam ifade etmez, çünkü kendisi çok ama çok büyük kütleye sahiptir...
Bu kütle kaybı Güneş’in zayıflamasına ve kütle çekim gücünün çok hafif biçimde azalmasına neden olur. Kütle çekim gücü azalan Güneş, gezegenimizi az da olsa daha zayıf biçimde çekeceği için, açısal momentumunu koruması gereken Dünya yavaşça Güneş’ten uzaklaşır...
Dünyamızın Günrşten uzaklaşmasına neden olan bir diğer algoritma da, Dünya ile Güneş arasında yaşanan gel-git mücadelesidir. Tıpkı Ay gibi Güneş de gezegenimiz üzerinde gel-git yaratır. Aynı biçimde Dünya da Güneş’te gel-gitlere sebep olur...
Yaşanan bu gel-git mücademesinin sonucu;
Güneş’in kendi çevresindeki dönüş hızı Dünya yüzünden her yıl 0.00003 saniye yavaşlar. İki gökcismi arasındaki yörünge sisteminde “açısal momentum” korunmak zorunda olduğundan, Güneş’teki bu yavaşlama Dünya’nın yörünge hızına eklenir. Hızlanan Dünya ise, Güneş’ten daha uzak bir yörüngeye doğru hafifçe kayar.
Alıntı
