Okuldaki profesörlerden biri elinde büyükçe bir kutu ile derse gelir. Hiçbir şey söylemeden, kutudan bir cam kavanoz çıkarır ve masaya koyar. Sonra kavanozu ağzına kadar tenis topları ile doldurur. Ardından öğrencilere kavanozun dolup dolmadığını sorar. Öğrenciler hep birlikte kavanozun dolduğunu söylerler. Bu sefer profesör kutudan çıkardığı çakıl taşlarını, çalkalayarak kavanoza döker, böylece çakıl taşları kayarak, tenis toplarının aralarındaki boşlukları doldurur. Ve öğrencilere tekrar kavanozun dolup dolmadığını sorar, onlar da “evet, doldu” derler, profesör bu kez kutudan çıkardığı için kum dolu poşeti eline alır ve içindeki kumu yavaşça kavanoza döker. Tabi ki kumlar da çakıl taşlarının aralarındaki boşlukları doldurur. Ve tekrar öğrencilere kavanozun dolup dolmadığını sorar, öğrenciler
de hep birlikte “evet” derler. Bu sefer profesör masanın altında hazır bekleyen iki fincan kahveyi alır ve kavanoza boşaltır, kahve de kumların arasında kalan boşlukları doldurur. Daha sonra Profesör, “Bu kavanozun sizin hayatınızı simgelediğini ifade etmeye çalıştım.” der. “Şöyle ki; bu tenis topları hayatınızdaki önemli şeylerdir; aileniz, çocuklarınız, sağlığınız, dostlarınız ve sizin için önemli olan şeylerdir. Diğer şeyleri kaybetseniz de, bu önemli şeyler kalır ve hayatınızı doldurur. O çakıl taşları ise daha az önemli olan diğer şeylerdir; işiniz, eviniz, arabanız vb... Kum ise diğer ufak tefek şeylerdir. Şayet, kavanoza önce kum doldurursanız, çakıl taşlarına ve özellikle de tenis toplarına yeterli yer kalmaz. Aynı şey hayatımız için de geçerlidir. Vaktinizi ve enerjinizi ufak tefek şeylere harcar, israf ederseniz, önemli şeyler için vakit kalmayacaktır. Dikkatinizi, mutluluğunuz için önem arz eden şeylere çevirin. Sağlığınıza
dikkat edin, çocuklarınızla oynayın, eşinizle yemeğe çıkın, evinizin ihtiyaçlarını karşılayın. Öncelikle tenis toplarını kavanoza yerleştirin. Öncelikleri, sıralamayı iyi bilin.” Bir öğrenci sorar; “Peki, o iki fincan kahve nedir?” Profesör gülerek: “Bu soruyu bekliyordum, hayatınız ne kadar dolu olursa olsun, her zaman dostlarınız ve sevdiklerinizle bir fincan kahve içecek kadar yer vardır.”
