Antik Mısır'da inanışa göre yaşam beden ve ruh olmak üzere, iki kısımdan oluşur. Ruh bedeni terkettiğinde, inanışa göre yeryüzüne yeniden geldiğinde bedenini tekrar kullanabilmesi için onu muhafaza etmek lüzum gelir. Bu maksatla beden bir takım maddeler ve yöntemler ile temizlenir ve iyice sarılır. Sonra hava almayacak şekilde bir muhafazaya (lahit) yerleştirilir.
Mumyalama işlemi uzun zaman alan zor bir süreçtir. Bakterilerin yumuşak dokuya saldırmasından dolayı obsideyen ve bronzdan aletlerle iç organlar dışarı çıkarılır. Bu noktada iç organlarının düzenini sağlamak için vücudun içine de potasyum verilmektedir. Kimi mumyalamalarda bu çıkan organlar da “kanope” ya da “kanopik” olarak adlandırılan çömlek ve vazolara konularak mumyayla birlikte gömülmüştür. İsis, Neit, Neftis ve Selkis tanrılarının Kanopuslarına yani çömleklere konuluyor. İç organlar 9 cm'lik delikler açIlarak dışarı çıkarılıyor. İçeride bırakılan tek organ kalp çünkü kalple düşündüklerine inanıyorlar. Beyin ise, burun deliklerinden çengeli kafatasına geçiriyorlar. Beyni parçalayıp sıvılaştırıyorlar ve beyin burundan akıtılıyor. Natron (sodyum karbonat bileşimi bir çeşit tuz) ile tüm vücudu kaplıyorlar 35 gün bekliyorlar vücut nemden arınıyor. Yaklaşık 10 kilo kumaş ile ölüyü sarmalama işlemine geçiliyor ve bu işlemden sonra sargıların üzerine reçine sürülüyor. Mumya sabitleniyor ve kağıt hamuruna benzeyen bir malzemeyle daha kaplanıyor. Daha sonra granit yada taş lahite yerleştiriyor.