Annesi ise kızına sürekli nasihatlerde bulunur, kız kısmının akşamları dışarı çıkmasının mahsurların bahseder, telkinde bulunurdu.

Annesinin telkinlerine bakıyor, birde annesinin yaptıklarına bakıyor bir anlam veremiyordu. Bulunduğu kültür annesine nereye gidiyorsun sorusunu sordurmuyordu. Yine bir akşam yemek yendikten sonra annesinin cebine bir mesaj geldi. Kızına sen uyu benim işim var dedi ve ben bir yere gidip geleceğim dedi. Evden çıktı. Babası uzun yol şoförü olduğundan durumu anlatamıyordu da. Ne yapsam ne etsem diye düşündü. Bu sefer annesinin arkasından çıkıp takip etmek istedi. Dışarı çıktığını duysa kendisi için hiçte iyi olmayacağını düşünüyordu. Ama bunu yapmalıydı. Annesinin her akşam evden çıkıp ne yaptığını öğrenmesi gerekiyordu. Annesinin peşinden çıktı ve takip etmeye başladı. Annesi hızlı adımlarla yolda yürümeye başladı.

Evden çıkarken yanına bir şeyler almıştı ama ne olduğunu bilmiyordu. Onunla birlikte yaklaşık 1 km yol yürüdü ve bir gecekondunun kapısını çaldı. Hem annesine yakalanma korkusu, hem de annesinin içeride ne yaptığı korkusu. Usulca cama doğru kafasını uzattı ve içeriye baktı. İçeride yaşlı bir kadın ve annesi vardı sadece. Bir anlam veremedi. Bu kadın kimdi. Hemen eve geri döndü. Annesi de 1 saat içinde eve gelmişti. Ama soramadı bir türlü. Babası yoldan geldiğinde karısıyla içeri odada konuşurlarken, diğer odada seslerini duymuş ve dinlemeye başlamıştı kızı. Annesi: ” evet her akşam gidiyorum tüm ihtiyaçlarını giderip eve geri dönüyorum. Çok dua ediyor. Sana hele çok dua ediyor. Allah razı olsun Mehmet evladımdan.