Bir Konak ve Takım Elbiseli Bir Adam
Yaklaşık yarım saatlik bir yolculuktan sonra minibüs çok büyük bir binanın önünde durdu. Herkes (Ruth hariç) nerede olduklarını ve orada ne yaptıklarını şaşırmıştı. Ancak Ruth randevu almıştı ve bina sakinlerinin onu beklediğini biliyordu.

Şık görünümlü takım elbiseli bir adam ön kapıdan çıktı ve minibüse doğru yürümeye başladı. Ardından özellikle Ruth’u sordu, bu da minibüsteki herkesi olduğundan daha fazla şaşırttı.

Ronald McDonald Evi Yardım Kuruluşu
Ruth minibüsten iner inmez adam ona yaklaştı ve elini tuttu. Personel, Ruth’un elini tutup kendini tanıtırken adamın oldukça duygusallaştığını görebiliyordu.

Daha sonra Ruth’un yanında getirdiği çok sayıda gazoz fişini gördü ve hemen gözyaşı dökmeye başladı. Emekli köyü çalışanlarının sekmelerin ne işe yaradığına dair hiçbir fikri olmasa da Ruth’un olağanüstü bir şey yaptığını anlayabiliyorlardı.

İlk Bağışı Değil
Çok geçmeden Ruth’un tüm pop tab koleksiyonunu Ronald McDonald House Hayır Kurumuna bağışladığı ortaya çıktı! Bu onun ilk bağışı da olmayacaktı, bu da onun ne kadar harika bir karakter olduğunu gösteriyor.

Ancak, Ronald McDonald House Hayır Kurumu’nun kalbinde her zaman özel bir yeri vardı ve bu yüzden tüm sekmeleri toplamak için çok çalıştı. Bu hayır kurumu, ihtiyaç sahibi çocukları olan ailelere yönelik programların kolaylaştırılmasına yardımcı oluyor. Daha spesifik olarak, ciddi hastalıklarla mücadele eden çocuklar.

Bir Yetim Olarak Büyümek
Ne yazık ki Ruth’un bu hayır kurumuna olan bağlılığı çocukluğuna dayanıyor. Bir yetim olarak büyümüş, yani hasta olduğunda, korktuğunda ya da yalnız kaldığında ona bakacak ya da onunla ilgilenecek hiç kimsesi olmamış.

Ruth, mümkün olduğunca çok sayıda çocuğun bir zamanlar kendisinin hissettiği gibi hissetmesini önlemeyi kendine görev edindi. Bu amaçla Ronald McDonald House Hayır Kurumu için pop tabs toplamaya başladı.

Teşekkür Mektupları ve Sertifikalar
Huzurevi personelinin kısa süre sonra öğreneceği üzere, Ruth yetişkinlik hayatının büyük bölümünü ihtiyaç sahibi çocuklara yardım ederek geçirmişti. Hatta hayır kurumları arasında o kadar tanınmış bir yüz haline gelmişti ki, son derece cömert bağışlar yaptıktan sonra 12 ayrı gün Ruth Hana Günü ilan edilmişti.

Köye döndüklerinde, sertifika ve teşekkür mektuplarından oluşan koleksiyonunu göstermek için personeli odasına geri getirdi. Onun akıl sağlığından şüphe ettikleri için pişman olduklarını söylemek yanlış olmaz!
Geri Verme Şekli
Ruth yıllar boyunca tüm bu ödülleri biriktirmiş olsa da, bu işi takdir edilmek için yapmadığının bilinmesini istiyordu. Onun amacı sadece mümkün olduğunca çok çocuğa yardım etmekti, bu yüzden tüm bu mektupları ve sertifikaları yatağının altına sakladı.